De dichter Simon Vinkenoog (1928-2009) is alweer bijna vijf jaar op de eeuwige wietvelden. Hij was ooit bevriend met Wally Tax, totdat de vriendschap stierf. Ik vermoed dat dit meer aan Wally lag dan aan Simon.  

Of Facebook schreef ik er iets over. Jacques Klöters liet mij weten dat hij Simon Vinkenoog altijd een hele sympathieke, geïnteresseerde man heeft gevonden. Maar dat hij niet zeker wist of Vinkenoog ook een goede dichter was. Ik weet dat ook niet, maar ik weet wel dat het volgende gedicht mij indertijd enorm raakte.

Het komt uit het boek 'De Eenzame Uitvaart' van F. Starik. Hij is oprichter van de Poule des Doods, een groep dichters die gedichten voordraagt op uitvaarten van overledenen die 'van overheidswege' begraven worden. Mensen zonder familie of nabestaanden dus. Eenzamer sterven kan niet. Ook Simon rouleerde mee in deze poule.