Vorig jaar reed een Culemborgse moeder zichzelf dood. Haar kinderen zitten op dezelfde basisschool als mijn kinderen. Op het prikbord van die school hing een paar weken na het ongeluk een poster: “Ik ben inmiddels overleden”. De poster is van de Stichting ALS, die fondsen werft voor de spierziekte ALS. Mijn maag draaide om van zoveel tactloosheid. Van de overijverige vrijwilliger, die de poster had opgehangen, maar vooral van de Stichting ALS. Aan de mensen uitleggen wat de onbekende ziekte ALS is en doet, was kennelijk niet voldoende. Het moest een keiharde ‘in your face’-campagne zijn. We zien een (naamloze) ALS-patiënt die ons indringend aankijkt. Uit de begeleidende tekst blijkt dat hij er niet meer is. Wat is de boodschap? Dat ik meer geld had moeten geven en dat deze patiënt dan nog had geleefd?
Goede doelen hebben een imagoprobleem en dat hebben ze helemaal aan zichzelf te wijten. Een terugkerende bron van ergernis zijn de riante salarissen van goededoelenbestuurders. Het probleem is niet zozeer de inkomens an sich - een kind begrijpt dat een miljoenenorganisatie als KWF Nederland niet door onbetaalde vrijwilligers geleid kan worden – maar het gebrek aan transparantie. “Al onze salarissen zijn openbaar”, stellen de goede doelen. Kan zijn, maar waarom is er dan steeds zoveel beroering als blijkt dat de topman van Unicef ruim anderhalve ton verdient (en een vertrekpremie krijgt van 2 ton)? Of als de oprichter van Alpe d’Huzes 160.000 euro per jaar declareert voor zijn advieswerk?
Het probleem met Goede Doelen is dat zij te veel in hun eigen goedheid zijn gaan geloven. Hierdoor hebben sommige zich ontwikkeld tot onuitstaanbare gelijkhebbers met een mentaliteit dat het goede doel alle middelen heiligt. En dus
verhoogt Greenpeace eenzijdig de bijdrage van donateurs (van 11,34 naar 20 euro, een verhoging van 76%) die automatisch wordt afgeschreven tenzij de donateur binnen een maand telefonisch bezwaar maakt. Beste Greenpeace: zo ga je niet met andermans geld om, zelfs niet als je de wereld wilt verbeteren. Een beetje meer bescheidenheid zou de goede doelen sieren.
